Âgâz-ı Gazeliyyât 222 Şiiri

Degül safâsı sipihrün melâletin bile gördük
Bu köhne âyînenün jeng ü safvetin bile gördük
Çü lâle tâlib olup biz de ‘âlemine bu bezmün
Şarâb-ı ‘işret ile dâg-ı hasretin bile gördük
Ne kaldı görmedük evzâ‘-ı nâ-pesendin o şûhun
Hezâr mertebe gayr ile ülfetin bile gördük
Zamânenün hele bir nüsha-i mücerrebiyüz biz
Ki bî-vefâlıgı kalsun musîbetin bile gördük
Bahâr-ı vahdetün Âgâh o şûh şebnemiyüz kim
Gül-i mecâzda reng-i hakîkatin bile gördük