Gün battı sürünecek geceler ardım sıra
(Her batan gün hayatın düşen bir yaprağıdır
Her akşam ömür denen yolun bir durağıdır)
Dumanlı gözlerimde ufuk isli bir çıra
Yokluğun yüreğime alev alev doluyor
Senden çok uzaklarda yine akşam oluyor
Akşam oluyor yine senden çok uzaklarda
(Unutulmuşluğumun oturup kilimine
Asıyorum gönlümü son zaman dilimine)
Sonsuz zemherilerin bağrındaki baharda
Bir filiz yeşerirken bin-bir çiçek soluyor
Senden çok uzaklarda yine akşam oluyor
Senden çok uzaklarda akşam oluyor yine
(Ben bu karanlıklarda eriyip biteceğim
Günün ilk ışığını görmeden yiteceğim)
Ecelim mi yürüyor peşimden sine sine
Zaman mı tükeniyor, gün mü ömrü yoluyor
Senden çok uzaklarda yine akşam oluyor
Ne çalacağım kapı ne kapımı çalan var
(Ne karanlık odamın lambasını yakacak
Ne âmâ penceremden yokluğuma bakacak)
Ne soran var hâlimi ne gönlümü alan var
Gözlerim avucumda küllenmeyen iki kor
Senden çok uzaklarda yine akşam oluyor
Bir yanıt yazın