Anne Şiiri

Anne sen yüzüme baktığın zaman
Kalbim gümüşten bir saksıda ıtır
İnan gözlerimiz buluştuğu an
Gönlümü özge bir güneş ısıtır

Dolaşsa alnımda bir an ellerin
Düşüncelerimde çiçekler açar
Sevgin öyle sonsuz o kadar yüce
Ki sahillerinde martılar uçar

Sabah başucumda görünce seni
Üstüme bulutsuz bir gök eğilir
Dokunsam, toprağa düşen gölgeni
Gözüm görmeden de ellerim bilir

Anne sen düşüme girdiğin gece
Cümle bozkırlara yağmurlar yağar
“Anne” hayat gibi iki can hece
Her sabah üstüme gün gibi doğar