Aşktan Alırdı Rengini Şiiri

Yalnız bir ülke gibiydi
Bir hawarın kütüğüne, bir çığlığın
Fonetiğine yazıldı adı
Tarihe düşürülmüş dipnotlar gibi
Eski bir yara anlatabilir belki
Ömrünün özetini

Gözlerini yazmakla başlamıştım şiire
Üstümüze yürürken dünya, birlikte söylemiştik
Kaç kez muhaciri olduğumuz o aşkın ezgisini
Küme küme bulut taşırdı gözleri
O bana gülmeyi, ben ona ağlamayı öğrettim

Yağmalanmış sevgiler panayırıydı
Miri malıydı elleri
Yüzünde acının öyküsünü okurdum
Sonu olmayan bir başlangıç gibi
Yüzünü çevirince gözlerinde bir yol başlardı
Aşktan alırdı rengini
Dere tepe dolaşır hep ona dökülürdüm

Taramak istedim saçlarını birkaç sözcükle belki
Nasılsa yağmur yağınca bütün anılar aynı
Bu şiir bir merhaba olabilir mi
Öyle yazmak istedim şerh koştum
Yakasına bir gül iliştirmeyi