kış olur kimse bakmaz, soğuk suyun yüzüne
hep bu kaderi yaşıyor sanki
sanayi siteleri
uzaktır, her insana oralar
ürkeklik zırhını kuşanmış çıraklar
çıkarlar ekmeğin tam karşısına.
Gün bitmez, başlar orada:
– kaç gün kaldı akşama?
– Gelmedik, daha var…
Orada, dünyanın ortasında
Yalnızca yorgunluğun işleri tıkırında
Bir yanıt yazın