Ben ki aklumı saçuñ mecnûn u gamzeñ itdi mest
Yâdına mey-gûn lebüñüñ n’ola olsam mey-perest

Câna kıble idüp göñül yüz biñ hevesle kaşuñı
Ehl-i mihrâb oldı vü uş sadrda buldı nişest

Nokta-i mevhûm agzuñuñ sözi-y-le olur ayân
Râst-durur pes aña ger dirler-ise nîst-hest

Katı göñlüñ göñlümüñ derdin görüp yumşanmadı
Çâre nedür şîşeye taşdan irişürse şikest

Serv tûbîye dilerdi kim ola hem-ser velî
Görüben kaddüñ hayâlin düşdi uş topraga pest

Zerresine cân bahâ dirler ayaguñ toznuñ
Cânuma müjde virürse baña bu maksûd dest

Zülfinüñ sevdâsını terk eyle dirler Ahmedî
Bozılur mı ol ukde ki anı baglaya ahd-i Elest

Bu şiiri oyla Henüz Oylanmamış

"Ben Ki Aklumı Saçun Mecnûn U Gamzen İtdi Mest" için ilk yorumu siz yapın

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir