Cîm-i zülfünle gözündür câna zâd
İy elif-kad kâf hâ yâ ayn sâd
Âferînle saña cânlardur mürîd
Ki âferînişden kamu sensin murâd
Yüzüñe yavuz göz irmesün diyü
Cân u dil ihlâs-ıla ohır “İn yekâd”
Cilve itse nev-baharı hüsnüñüñ
Cân bula yirde ne varsa tâ cemâd
Gözde zülfüñüñ hayâli var hemîn
Dahı nesne yiri degül bu sevâd
Cân fidî itdüm yoluña gerçi kim
Bu metâ anda düşüp-durur kesâd
Ahmedîden rüşd isderler aceb
Bulınur mı ışk yolında reşâd
Bir yanıt yazın