Çün demür-ile kamışı kıldı Hâlik âşikar
İtdi kılıçla kalem çoh dürlü bahs ü kar-zâr
Didi evvel fahr idiben kılıc kim ol benüm
Kim benüm-çün didi “enzelne’l-hadîd” ol Kirdgâr
Eyle virdi pes cevâbını anuñ anda kalem
Kim benüm-için didi “nun ve’l-kalem” Perverdigâr
Kılıc aña didi kim benüm iledür pâs-ı milk
Pes kalem didi benem dîn kasrın iden üstüvâr
Didi kılıc kim benem sultânlara olan kemer
Pes kalem didi benem sultânlar elinde süvâr
Didi kılıc yir yüzi binümle olur lâle-gûn
Pes kalem didi benümledür cihân nakşı nigâr
Pes kılıç didi benümle ider ekâbir ululıh
Pes kalem didi benümle ider efâzıl iftihâr
Pes kılıç didi benem kim feth iderem memleket
Pes kalem didi memâlik benden almışdur karâr
Pes kılıç didi benem küffârı iden pâyimâl
Pes kalem didi benem mü’minleri iden pâyidâr
Pes kılıç didi ki şehler düşmenin sayd iderem
Pes kalem didi benem anları eyleyen şikâr
Pes kılıç didi ki şehler benden ister kuvveti
Pes kalem didi ki anlar benden ister istimâr
Pes kılıç didi benüm çoh gûherüm vardur ayan
Pes kalem didi benem hoœ bahr-ı dürr-i şâh-vâr
Pes kılıç didi ki sîm ü zer-durur baña makâm
Pes kalem didi ki bahr-ı müşgdür baña diyâr
Pes kılıç didi benem şerri cihândan def iden
Pes kalem didi benem her hayrı iden ihtiyâr
Pes kılıç didi ki aslum oldı hâk-i hoş-nihad
Pes kalem didi ki binüm aslum âb-ı hoş-güvâr
Pes kılıç didi ki benem Hızr bigi sebze-pûş
Pes kalem didi suya saldum benümdi ol şiâr
Pes kılıç didi ki od içinde ben sabr iderem
Pes kalem didi katısın nûr idemez sini nâr
Pes kılıç didi ki handânam degülem türş-rûy
Pes kalem didi ki mü’min gerek ola eşk-bâr
Pes kılıç didi dürüstem ben şikestüm hîç yoh
Pes kalem didi şikest itdüm Hak-ıçun ihtiyâr
Pes kılıç didi bilürsin bini gökden inmişem
Pes kalem didi ki levhi yazmışam bî-iftikâr
Pes kılıç didi ki kamu aybı ben def iderem
Pes kalem didi benem hoœ kamu gayba râz-dâr
Pes kılıç didi benem hoş-reng ü gâyet ten-dürüst
Pes kalem didi itdi bini havf-ı Hak zâr u nizâr
Pes kılıç didi ki hükmün âleme olmışdur revân
Pes kalem didi ki var bende dahı bu iktidâr
Pes kılıç didi ki illerden ben aluram harâc
Pes kalem didi kamusın ben iderem iddihâr
Pes kılıc didi cihânda olmışam ben muteber
Pes kalem didi cihâna nîşe ideler itibâr
Pes kılıç didi ki Rüstem’den virürem ben nişân
Pes kalem didi ki uş İdrîs’den ben yâdigâr
Pes kılıç didi şecâat bende vardur bî-hisâb
Pes kalem didi belâgat bende vardur bî-şümâr
Pes kılıç didi benem sultânlara hidmet-güzîn
Pes kalem didi benem anlara hoş-midhat-güzâr
Pes kılıç didi ki şâha ben kulam beste-kemer
Pes kalem didi ki baña dahı budur resm-i kâr
Pes kılıç didi dur imdi varalum şeh katına
Tâ ki davimüzi bizüm kat ide ol nâm-dâr
Başı üstine kalem kılıc-ıla oldı revân
Girdiler ol pâdişahuñ hazretine rûz-bâr
Bir cevap yazın