Çün kim sabâh ire sabûha şitâb it
Bî-çâre olma çâre-i câm-ı şarâb it

Çoh subh-dem uramadın uyı yaşuñ añup
Bî-zâr ol bu subh-dem ü terk-i hwâb it

Ger akl-ı bû’-fuzûl senüñle itse arbede
Câm-ıla fâzıl-âne aña hoş-cevâb it

Koma yüzüñi kim ola gussa-y-la kehrübâ
Ol kût-ı rûh-ıla anı yâkût-ı nâb it

Çün oldı benlik âfet-i cân u belâ-i ten
Bünyâœını şarâb-ıla anuñ harâb it

Huld u cahîm kısmet ezelde olup-durur
Sen dileseñ günâh u dilersen sevâb it

Gül vaktidür benefşe bigi cân dimâgını
Câm-ı şarâb-ıla tolu müşg ü gül-âb it

Zerk u riyâ çü şirk ü nifâk oldı Ahmedî
Bu iki şirkden dürişüp ictinâb it

Olmayayum benefşe bigi püşt-ham diseñ
Nergis bigi sabâh sabâha şitâb it

Bu şiiri oyla Henüz Oylanmamış

"Çün Kim Sabâh İre Sabûha Şitâb İt" için ilk yorumu siz yapın

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir