Curcuna Şiiri

Nevâ telimde bin mızrap kırılır
Hicaz kurdu Kürdî ulurken aya
Bu fasılda hay diye haykırılır
Son neyzen ruhumu üfler Sabâ’ya
*“Ney”siz…

İsa’ya İsfahan bir peşrev için
Çıngırak çalarken çılgın havari
Son kuş uçmuş meyanından Eviç’in
Kın hançersiz/ at eyersiz/ süvari
*“Pey”siz…

Engerek üflüyor bir engerekzen
Tespihinde Devr-i Hindî taneler
Pîr-i mugan ayık dursa da bazen
Esrik dönüp durur bu meyhaneler
*“Mey”siz…

Kafasında kanlı bir goril beyni
Saçakta bir kumru/ içinde bir dev
Bu kavşakta bir ağıttır Hüseynî
Gözüyle kan emen bir yığın Hüsrev
*“Key”siz…

Son fasılda usûl yine Curcuna
Tiz perdede incelmekte kabalar
Paçavra asılmış otağ burcuna
Çeri göç yolunda/ yıkık obalar
*“Bey”siz…

Çatılmış çehresi nazlı Hilâl’in
Yırt bağrını Türkçe bir türkü söyle
Kemal’e er/ sesi mahzun Bilal’in
Bu katır koşusu nereye böyle
*Hey! Siz! ..