Henüz Oylanmamış Derler ki yılı gün yelpazelermiş
Dedemin yel gibi estiği yerde
Hançeri denize saplı dururmuş
Suların ateşe kestiği yerde
Kan rengi laleler/ güller açarmış
Mürşidinin “kadem” bastığı yerde
Zaman birden gemi azıya almış
Devranın dizgini kastığı yerde
Hâlâ taş kesilmiş beklermiş atı
Amcamın babamı astığı yerde
Kendisi dillerde bir nam-ı giran
Yorganı göklerde/ yastığı yerde
Sonra ben doğmuşum güneş batarken
Kaderin anama küstüğü yerde
Derler ki boğazı sıkınca kement
El konuşur dilin sustuğu yerde
Bir cevap yazın