Dil ü cân zülfüñe hayrân u şeydâ
Leb-i lalüñde sırr-ı rûh peydâ
Görinür hâr cennet gül-sitânı
Yüzüñ gül-zârın idene temâşâ
Neye teşbîh kılam kâmetüñi
Ki yoh tûbîde bu kadd ü bu bâlâ
Yüzüñe lâle öykündi meger kim
İder yil hânümânın cümle yagmâ
Teşebbüh itdügi nergis gözüñe
Aceb mi çün degül bî-çâre bînâ
Ne gûherdür leb-i lalüñde görse
Hayâdan hall ola lü’lü-yi lâ-lâ
Dimagum toludur zülfüñ hevâsı
Nedür bu başda Yâ-Rab bunca sevdâ
Lebüñ vasfı kılur sözümi şîrin
Yüzüñ zikri kılur fikrümi zîbâ
Süleymân ola Selmân kuş dilinde
Dir-ise Ahmedi Selmân u Minnâ
Bu şiiri oyla
Henüz Oylanmamış
Henüz Oylanmamış
Bir yanıt yazın