Göñül ki ide anı zülfüñ hamı bend
Kaçan assı idesidür aña pend
Saçuñdan kimsene cân kurtaramaz bend
Ki derbend-i belâ-durur bu derd-bend
Seni bulana ne dünyî ne ukbî bend
Seni sevene ne hwiş ü ne peyvend
Gözüñ cânumı almah ister-imiş bend
Zi insâniyyet iderse ol hüner-mend
Firâkuñda baña olan belâya bend
Döyemeye eriye kûh-ı Elvend
Baña mihrüñ bigi kahruñ-durur hoş bend
Kul oldur kim ola her işe hursend
Eger biñ cânum olup isder-iseñ bend
Virem bi’llah dimeyen çün ü yâ çend
Lebüñde konalı ol hâl-i müşgîn bend
Unıdıldı hadîs-i tûti vü kand
Zi kuldur Ahmedî kim girdi nâ-gâh bend
Eline bir senüñ bigi hüœâvend
Bu şiiri oyla
Henüz Oylanmamış
Henüz Oylanmamış
Bir yanıt yazın