Henüz Oylanmamış Göñül kimesneye baglanma dünyada iy yâr
Ki gitdi cümle kerem ehli kalmadı deyyâr
Kimüñ-ile dutayım dirseñ üns cehd idüp
Ki cinn ü insden olup-durur tehî bu deyyâr
Kimi cihânda gözüm nûrı diyü bisleyesin
Diler ki şem bigi döke kanuñı her-bâr
Sipihr saña eger mihr göstere bahma
Ki hîç ahdine durmaz bu kej-rev ü gaddâr
Vefâ vü cûdı nedür kîmiyâdur u sîmürg
Ki addan artuh olurdan cihânda yoh âsâr
Kimi ki d‹st dutasın olur saña düşmen
Kimi ki yâr diyesin olur saña agyâr
Gözine ayb görinür ne ki idesin halkuñ
Hezâr dürlü hüner ger kılursañ izhâr
Cihân kulagına bî-vezndür mezâkına telh
Bunı ki hoş-nefes oldı vü hem şeker-güftâr
Gice namaz kılup gündüz oruc olursañ
Adun riyâyî vü zerrâk olur u mekkâr
Eger durursañ epsem ne dirler uş ebker
Çü söyleyesin aduñ yañşag olur u miksâr
Eger ferâgat otursañ aduñ muhannesdür
V’eger secâat iderseñ olur aduñ hûn-hwâr
Niçe ki yüriyesin rast çün hat-ı cedvel
Olur aduñ girü pergâr bigi gürze-i mâr
Sehâvet ider-iseñ dir seni gören mütlif
Sehavet itmez-iseñ hod bahilsin ü nâ-çâr
Eger yiyüp yidürürseñ olur aduñ müdbir
Veger yimez-iseñ ayrug alur bu mâl genc ki var
İçer-iseñ saña dirler zi fâsik-ı güm-râh
Ger içmez-iseñ aduñ var yimez olur zihi âr
Vekarlu olur-ısañ ne tünddür dirler
Mizâc iderseñ olur sözüñ işiden bîzâr
Çü bir cemâle baharsañ olur aduñ hâyin
Dilerler ol nazar-ıçun seni itmege ber-dâr
Kanâat itmez-iseñ zi harîsdur dirler
Kanâat itseñ aduñ kâhil olur u bî-kâr
Çü uzlet eyleyesin halk mübtedi dirler
Cemâati göricek nükte ider yemîn ü yesâr
Gedâyî olur aduñ nesne dahı virmezler
Ne ilm ola cihânda ider-iseñ istihzâr
Bezek tonında yürürseñ seni gören eydür
Gelin-leyin tonanur diyilür bu nakş u nigâr
Eger tonuñ eyüsin geymez-iseñ eydürler
Ki irte kalası nedür bu geydügi mürdâr
Eyü yiseñ gören eydür ki bah nice bisler
Bu yirde toprah olası teni behâyim-vâr
Eyü tacam yimez-iseñ girü saña dirler
Nedür bu yidügi cânına zehr olsun mâr
İmâret itseñ evi dirler uş girü Nemrûd
Diler ki göge irişe yüceldüben dîvâr
Seyâhatüñ gören eydür ki ney bigi niçün
Makâmdan çıhıbanuñ yile virür amâr
Çü taylasân uzadasın adı olur burnûs
Çü ney bigi kuşanasın adı olur zünnâr
İkâmet ider-iseñ diyilür hased-sıfat
Nişe ayahlaruñ altında böyle yatur hâr
Kimesne kurtulımaz üşbu halk sözinden
Ne enbiyâ-i izâm u ne evliyâ-i kibâr
Melâyike adını eydeler…
Sipihr ü kûre-i mihre didiler âyîne-dâr
Hezâr dürlü yavuz nesne diyilür dilde
Hüœâya çün “ve kınâ rabbenâ azâbe’n-nâr”
Bir yanıt yazın