Gül Yüzden Ol Nikâb Ki Müşgîn-durur Gider Şiiri

Gül yüzden ol nikâb ki müşgîn-durur gider
Kim ol yüze nazar idenüñ gussası gider

Ay-ıla gün yüzüñden ider nûrı iktisâb
Pes sini gören ay-ıla güni dahı n’ider

Kaşuñ kemânı gamzeñ ohın baña atdı râst
Tîr-i kazâya gör ki kim itdi hedef kader

Nûr isdeyü gözüm yüzüñ itdi-se nazar
Bu bahtı karanuñ neçün oldı demi heder

Sensin gözetdügi giceler bacalardan ay
Hem sensin istedügi günüñ günde der-be-der

Dünyâya hâşa kim ayaguñ topragın satam
Ol gûhere behâ nicesi ola bu meder

Işkuñ yolında küfrdür ikilik Ahmedî
Birlik gerekse varlıguñı aradan gider