Karanlıkta karalar emiyor beyazlığı
Alaca bir sahile yağıyor akla kara
Dalgaların ağzında köpüklerin azlığı
Getirmiyor bu sonsuz denizde akla kara
Sokar bir akrep gibi şahdamarımdan beni
Al bir gelincik gibi yakamda açan kuşlar
Kapar bir köpek gibi paçalarımdan beni
Heybemin yırtığından düşürdüğüm yokuşlar
Aklımın akordunu bozunca alın teri
Gönül sazıma gerdim en ince tellerimi
Utanıp gözlerimi yuttuğum günden beri
Ayak yordamı ile ararım ellerimi
Bu şiiri oyla
Henüz Oylanmamış
Henüz Oylanmamış
Bir yanıt yazın