Hâlâ yaşıyorsun, yalnız değilsin daha –
o hâlâ yanında, bomboş elleriyle
ve bir sevinç ulaşıyor ikinize de
geniş ovalardan, sislerin, açlığın,
uçuşan karların içinden.

Zengin yoksulluk, görkemli züğürtlük!
Rahat yaşa böylece, huzur içinde.
Kutsanmış günler bunlar, kutsanmış geceler
ve emeğin şakıyan erinci, günahsız.

Ne yazık o insana ki, kaçar gölgesindeki
köpekten ve dizlerini rüzgâr biçer,
ve ne yoksuldur o insan ki,
hayatın paçavrasıyla bir gölgeye el açar.

Çeviri: Cevat ÇAPAN

Bu şiiri oyla Henüz Oylanmamış

"Hâlâ Yaşıyorsun" için ilk yorumu siz yapın

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir