Ya… işte böyledir kardeşim Hasan
‘Kazan ver, yiyelim, sen bak’ diyorlar.
Yiyince dursalar gam değil amma,
Üstelik, adama ‘ahmak’ diyorlar.

Tecavüze uğrar din, ahlâk, töre
De gel haber anlat sağıra, köre
Utanmadan bir de göz göre göre,
Herifler, boynuza ‘kulak’ diyorlar.

Yıkıp devirmektir tek çabaları
Menfaatsiz olmaz merhabaları
Bir kızıl baykuşun kör hempaları
Ayağa ‘baş’, başa ‘ayak’ diyorlar.

Sen ak’a ak dersin, onlar ‘kara’ der
Sen Allah dedikçe, onlar ‘para’ der
Bilemedik gitti bu ne biçim yer
Namusun kirine ‘kaymak’ diyorlar.

Gayeleri gedik açmak her safta
Gezer ellerinde kirli bir yafta
Aldatamazlarsa ‘mürteci’, softa
Aldananlara da ‘salak’ diyorlar.

Bunlar sosyal adaletin tellâlı
Bunlar sol açık’tır, sola sevdalı
Bunlar su içerken ıslık çalmalı
Öyle ya vatana ‘otlak’ diyorlar.

Söyletme be Hasan, dert kucak kucak..
Sardılar her yeri köşe ve bucak
Yetmez mi, kemiğe dayandı bıçak?
Ayının postuna ‘bayrak’ diyorlar.

Derler ki: Siz susun biz söyleyelim;
Hep biz yönetelim, hep biz yiyelim.
Artık bu oyuna hayır diyelim
Biz sustukça onlar, ‘korkak’ diyorlar…

(Vur Emri)

Bu şiiri oyla Henüz Oylanmamış

"Hasan’a Mektup – 14" için ilk yorumu siz yapın

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir