1
Hazândur nûş idelüm câm-ı bâde
Ganîmet gör bu ömri virme bâde
Otur nûş-ı revân it bâœeyi kim
Cihân kalmadı Pîrûz u Kubâd’a
Dil ü cân gonca bigi bagla câme
Ki ola gül bigi tabuñ güşâde
Çü zerre raks urur mey şulesinde
Ne-çün şeb-nem bigi_olasın fütâde
Mey idüp nûş sürgil akl u hûşı
Getürme hîç olmaz fikr-i yâde
Ayah ol elden al kim yüzi nakşı
Kıla her kaygudan göñlüñi sâde
Sabâhın hoş-durur içmek sabûhı
Be-yâd-ı pâdişâh-ı şâh-zâde
Melik Sülmân Süleymân-ı zemâne
Ki misli gelmedi gelmez cihâne
2
Virür târâca yâruñ mihr-i cânı
Nite kim bâgı bâd-ı mihr-i cânı
Ne reng-â-reng ider şâhı gör kim
Seher-geh çünki_eser bâd-ı hazânî
Dökilüp soldı-y-ısa gül ne gussa
Çü tâzedür yüzüñüñ gül-sitânı
Sarardı-y-sa benefşe n’ola çün kim
Saçuñ ser-sebzdür kim añar anı
Yüzüñ vasfın sorarsañ baña sor kim
Baña rûşendür ol rengîn maânî
Lebüñ şerhinde teng olur ibâret
Ki ol bir râz-ı nâzükdür nihânî
Dahı zulm itme baña çünki bildün
Ne adl ider şeh-i sâhib-kırânî
Cihân-dâver melik ki_anuñ vücûdı
Getürmişdür cihâna adl ü cûdı
3
Gel iy gül yüzlü dil-dâr-ı dil-ârâm
Ki sensüz dutamaz cân u dil ârâm
Taal’llah bu ne yüzdür ki her subh
Gün anuñ şulesinden nûr alur vâm
Eger büt-hâneye ire cemâlüñ
Aña secde ideler cümle asnâm
Sun ol câmı bugün şâœ olalum kim
Bilinmez n’olısar yarın ser-encâm
Ten ü cân âfetidür akl-ıla hûş
Nedür dermân bu derde bir iki câm
Mey iç ko zerki ihlâs ol degüldür
İdesin zerki dünyâ rızkı-çun vâm
Humâram girü câm-ı lâle-rengi
Şehüñ yâdına sungıl iy gül-endâm
Şehinşâh-ı cihân kim baht u devlet
Anı ister nice kim mülk ü millet
4
Gözüñ meşgûl olursa mekr ü âla
Niçe cân u göñül sihr-ile ala
Benefşedür gül-istânda yeşermiş
Yanaguñda hatuñ iy gözi ala
İy yüzi bedr kej-fikr itdi ol kim
Kaşuñ yayını beñzetdi hilâle
Gözüñ sihrine hayrân kaldı nergis
Yüzüñ şavkı-y-la oda yandı lâle
Cemâlüñ ışkı bedr ayı eritdi
Yüzüñ şermi güni_irgürdi zevâle
Gözüñ cânları düşürdi belâya
Saçuñ göñülleri saldı dalâle
Şehüñ adline bah zulm-ıla kılma
Gözüñi cânlar almaga havâle
Emîr-i nâm-ver kim Hâtem-i Tay
Anuñ ahdinde itdi nâmesin Tay
5
Getürmedi cihâna Îzid-i Pâk
Senüñ bigi melik döneli eflâk
Müzeyyendür senüñ lutfuñla âfâk
Müreffehdür senüñ adlüñle emlâk
Saña eflâk lâyık ki_ola çâker
Kim olur âb u bâd u âteş ü hâk
Serîr-i memleket tapuña zîbâ
Kabâ-yı saltanat boyuña çâlâk
Sanâ şükr eyleyen kalmaya muhtâc
Seni zikr eyleyen olmaya gam-nâk
İdemez vasfuñı aklân tahrîr
Kılamaz nasr âlî-râyetüñdür
Zaferle nasr âlî-râyetüñdür
Eaz’Allâhü ensârek ve alak
Nedür sinüñ bekañ âsâyiş-i milk
Nite ki_oldı likâñ ârâyiş-i milk
6
Bihamdi’llah muzaffersin ü pîrûz
Saâdet-mend ü devlet yâr u bihrûz
Senüñ râyuñ kamer bigi ziyâ-bahş
Senüñ yüzüñ güneş bigi dil-efrûz
Kılıcuñdur kazâ bigi zirih-dûz
Haœengüñdür kader bigi ciger-dûz
Senüñ mihrüñ hevâsıdur velî sâz
Senüñ kahruñ belâsıdur adû-sûz
Senüñ zikrüñ katında iy müşterî-baht
Utârid kim olur tıfl-ı nev-âmûz
Dilinde Ahmedînüñ virdi olmış
Duâ-y-ıla senâñ iy şeh şeb ü rûz
Gice gündüz gelüp gitdükce olsun
Gice vü gündüzüñ kadr-ile nev-rûz
Şeker-bîz eyledi dilümi zikrüñ
Güher-rîz eyledi göñlümi fikrüñ
7
Taâla’llah zi lutf-ı Lâ-Yezalî
Ki virmişdür saña câh u celâli
Kapuñdur kıble-i baht-ı saâdet
Tapuñdur matla-ı izz ü maâlî
Saña yaraşur itmek halka fermân
Saña lâyıkdur olmah mülke vâlî
Cemâlüñ şemidür gün bigi rûşen
Celâlüñ burcı keyvân bigi âlî
Selâsetde benüm nazmum işiden
Dahı zikr eylemez âb-ı zülâli
Ayaguñ topragından şerme-sâram
Nisâr ider-iken dürr-i le’âli
Senüñ zâtuña kim noksân yohdur
İrürmesün felek ayni’l-kemâli
Hümâ-sâye meliksin ü hümâyûn
Yüzüñ görenüñ olur bahtı meymûn
Bir yanıt yazın