Hoş Eser Hoş Ale’s-sabâh Nesîm Şiiri

Hoş eser hoş ale’s-sabâh nesîm
Yatma vakt-i sabûhdur i nedîm

Kadem ur gör ki bâga fazlı-y-ıla
Nicesi bizemişdür anı Kadîm

Gel kerem gör ki bu agâçlara
Geyürür dürlü dürlü hulle Kerîm

Gül meger cilve idiser ki cihân
Hurrem oldı ki cennetün ve Naîm

Tozıdur bâœ-ı subh müşg ü abîr
Döker ebr-i bahâr dürr-i yetîm

Lahn-i Dâvûd toldı bâg meger
Kıldı gül şevk-ı andelîbi Kelîm

Nazar it gör ki rahmet-âsârı
Keyfe yuhyi’l-izâme vehye remîm

Bâœe sun bâœa virme gül bigi ömr
Bâœesüz ömr olur azâb-ı elîm

Virme elden bu fursatı ki olmaz
Bu makâmuñ içinde kimse mukîm

Lâleye bu gam urdı dâg-ı ciger
Nergisi bu mahâfet itdi sakîm

Pes neçindür benefşe kameti dâl
Yâ neden oldı gonca hâtır-ı bîm

Beni benden halâs id iy sâkî
Ki oldı benlik baña belâ-yı âzîm

Zahmet itme özüñe rahmet-içün
Kim ezelde virildi Huld ü Cahîm

Sen ü ben ger günâh itmeyevüz
Pes eyit rahmetini n’ide Rahîm

Hayrı uçmag-ıçun iden kim olur
Bir ribâ yiyici riyâyî leyîm

Ahmedî olmasun benefşe-sıfat
Nefesüñden gele bu başuña bîm

Sözlerüñ hoş velî gerekmez kim
Sırrını fâş ide halka hakîm