İzin ver, yanıbaşına bir an oturayım. Elindeki işleri daha sonra
bitirirsin.

Yüzünü görmesem gönlümün ne rahatı ne huzuru kalır;
işim sahilsiz bir çalışma deryasında ucu bulunmaz bir didinme olur.

Bugün yaz mevsimi iç çekişleri ve fısıltıları ile penceremdedir
ve çiçeklenen bahçemin sarayında, arılar ozanlıklarını deniyorlar.

Şimdi seninle karşılıklı sükun içinde oturup,
Bu sessiz ve coşkun huzurda hayata bağlılık türküsünü söylemenin zamanıdır.

Bu şiiri oyla Henüz Oylanmamış

"İzin Ver" için ilk yorumu siz yapın

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir