Kendine Şiiri

Bana himmeti lâ olan ârifin
Menfâat madeni zârı kendine
Asılından pay vermeyen canlının
Ehl-i hüner etmiş ârı kendine

Bir güzel bâğ gördüm hoştur çiçeği
Bahçıvan bilmez mi burcu göğçeği
Bâğın bâr vermektir asıl gerçeği
Zahmeti ben için bârı kendine

Gül odur ki çar etrafı hârlana
Şeydâsı başında geze zârlana
Tüccâr odur gulâmları kârlana
Ne benzer o erin kârı kendine

Gül dalında bülbüllüğü zağ olsa
Bülbül mü demeli şeydâ yoğ olsa
Her ne kadar kebir cesim dağ olsa
Verir tipi boran karı kendine

Sümmânî ne demden verdin rivâyet
Bilene ibrettir bilene sıhhat
İster güzel olsun isterse hoyrat
Herkesin sevdiği yâri kendine