Yerleri gökleri yaratan Mevla’m
Sana, Sen’den şikayetim var benim.
Hâkim-i mutlaksın, haktır kararın,
Anlatayım hâllerimi gör benim.
Bir gönül verdin ki oldum esiri;
Bulur kusursuzda yüz bin kusuru…
Biri bire bölsen çıkar kesiri!
Bu gidişle iflâh olmam zor benim.
Üfledim, ötmedi aşkın düdüğü
Aşamadım arpa boyu gediği
Bana çirkin, elin güzel dediği…
Ya aklım yok, ya gözlerim kör benim.
Yalanı gerçekte saklanmış gördüm
Gündüzlerde gece, yazda kış gördüm
Hayat diye verdiğini düş gördüm
Tüm “nedenler” benliğimi yer benim.
Hava gurbet, toprak gurbet, su gurbet…
Alev alev sardı beni bu gurbet…
Esas derdim; ne sıladır, ne gurbet…
Dost ufuklar düşünceme dar benim.
(Dosta Doğru)
Bir yanıt yazın