Pierre Reverdy’nin anısına

Geldiler:
bir kaç kuş
ve siyah bir düşünce.

Ağaçların mırıltısı,
trenlerin ve motorların mırıltısı,
şu an geliyor mu gidiyor mu?

Gülüşün sessizliği
deler inleyişi ve gülüşü,
batırır mızrağını
derine kayaların kayasında çığlığa.

Güneş-yürek, çarpan kaya,
meyveye dönüşen kan kaya:
yaralar acısız açılır,
benzesen hayatım akar gider.

Octavio Paz
Türkçe’ye çeviren: İsmail Aksoy

Bu şiiri oyla Henüz Oylanmamış

"Mola" için ilk yorumu siz yapın

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir