Ol gün ki cânumı oda salup giderdi yâr
Tenden karâr u sabrı göñülden giderdi yâr
Yahıldı şem bigi oda varlıgum temâm
Böyle olur kime kim irişürse derd-i yâr
Yâr-ıla derd-i yâr h‹ş u yâr gidicek
Cüz der-diyâr dahı kişiye ne derd-i yâr
Her-dem hezâr-dürlü cefâya bedel kılur
Her vadeyi ki baña vefâdan iderdi yâr
Kıymadı kim zekâtın ide hüsninüñ edâ
Ol vech-i nâzüki baña gerçi adardı yâr
Hem-râh iderdüm ayagı tozına cânumı
Bilsem ki dahı yire bir adım adardı yâr
Bini belâ vü derde çün iderdi mübtelâ
İşve-y-le göñlümi alıbanuñ n’iderdi yâr
Bildüm ki cândan ayru tenüñ hâlı nice olur
Şol dem ki Ahmedî’yi koyıban giderdi yâr
Bu şiiri oyla
Henüz Oylanmamış
Henüz Oylanmamış
Bir yanıt yazın