Henüz Oylanmamış Oldı vâcib tedârük-i mâ-fât
Ki cihân cümle toludur âfât
Kalmañuz lezzetine dünyânuñ
Eksirû’ zikre hâdimü’l-lezzât
Ömr yil üzredür aña ne bekâ
Hâk su üzredür aña ne sebât
N’ide dirsiñ saña bu dâr-ı gurûr
Ki oldı şâœisi gussa cemi şitâb
Güli anuñ hârdur şarâbı humâr
Sıhhati illet ü hayâtı memât
İy cihândan vefâ bulam diyem
Bu ne fikr-i muhâldür heyhât
Gitdügi buraya gelen kişinüñ
Saña yitmez mi itibâr u ızât
Nesine garre olduñ eyyâmuñ
Ki toludur muhâvif ü kürübat
Anda dün gördügüñ sudûr u izâm
Bu gün olmiş-durur izâm-ı rüfât
Kibr atın sürme kim bu nat üzre
Bir piyâde ider seni şeh-mât
Ne heves itdüñ üşbu zindâna
Hâzır-iken hadâyık-ı cennât
Revh ü reyhândür ol ü sûr ü sürûr
Bu belâ vü fenâdur u zulümât
Ol makâm-ı melâ’ik ü melekût
Bu mekân-ı behâyim ü haşerât
Ol safâ suffesine irişesin
Mahv olur-ısa senden üşbu sıfât
Nefs âfetdür olma fitne aña
Ki her âfetden ire saña necât
Halkı terk eyle vü Hakı gözle
Ki kamu Hak-durur ale’l-hâlât
Ol-durur yidi çarh ü dörd erkân
Ol-durur iki kevn ü altı cihat
Bu taaddüd sıfat-durur vernî
Bir-durur bir bilâ-taaddüd-zat
Ne bu yirde var andan ayru sükûn
Ne hoœ ansuz bu gökde var harekât
Halk Hakdan cüœâ degül zîrâ
Sâye-i Hak-durur bu mevcûdât
Şahs u sâye ki sûretâ ikidür
Bir-durur fî’l-hakîka bî-şübehât
Ne anuñ buyrugında var illet
Ne anuñ sanatinde var âlât
Ne cihet muttasıl aña ne mekân
Ne zamân üstine geçer ne evkât
Ezel-ile ebed aña birdür
Ki ne mebde’ var aña ne gâyât
Emrine râm ü ilmine rûşen
Yir ü gök cüzv cüzv tâ zerrât
Yili oldur iden mürevvih-i rûh
Suyı oldur iden mümidd-i hayât
Vehmi nice irsün aña kim aklı
Yahdı fikrinde pertevi sübehât
Birligi varlıgından artuh fikr
İtme ki itmeye göñlüne feterât
Birlige döndüñ-ise gayrı unıt
Kılma tevhîd riştesin iki kat
“La” didüñ varlıguñı mahv eyle
Tâ ki ol lâ ögüñde olmaya Lât
Key nazar eyle varlıgına anuñ
Arş-tâ-ferş toludur âyât
Bir cevap yazın