Oldı Yüzünün Hayâsından Eriyüben Gül Âb şiiri

Ahmedi

Bu şiiri oyla Henüz Oylanmamış

Oldı yüzüñüñ hayâsından eriyüben gül âb
Nergisüñüñ hasretinden gözlerüm toldı gül-âb

Akl-ıla kimse bilemez yüzüñüñ mâhiyyetin
Şem-ile nice biline vü bulına âfitâb

Bir hayâle râzı olmışdur cemâlüñden gözüm
Âh idem kim harâm oldı bu gözlerüme hwâb

Saçlaruñuñ ukdesi aklumı kılmışdur esîr
Gözlerüñüñ fitnesi göñlümi itmişdür harâb

Dahdı saçuñ mâhı bedrüñ boynına müşgîn kemend
Saldı zülfüñ âfitâbuñ yüzine anber-nikâb

Devlet-i bâkî senüñ ışkuñdur u bâkî fenâ
Şerbet-i şâfî senüñ derdüñdür ü bâkî serâb

Ahmedî yâri gerekse varlıguñ terk eylegil
Yâr-ıla sinüñ arañda var-ısa sensin hicâb

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir