Renc-i Hâtır Vermesin Feryâd Ü Efganlar Saña Şiiri

Renc-i hâtır vermesin feryâd ü efganlar sana
Gül’izârım sen hemen sağ ol fedâ cânlar sana

Çok mudur ser-der-heva-yı zülfün olmak rûzigâr
Bir perîsin kim müsahhardır Süleymanlar sana

Cünbiş-i müjigânını hâtır nişân kıl muttasıl
Bergüzâr-ı yârdır, ey dil, bu peykânlar sana

Sen ki şâh-ı hüsn ü ansın elverir mi sevdiğim
Dilşikenlikler, bu nakz-ı ‘ahd ü peymanlar sana

Kandesin ey dâmen-i ümmid bilsem kandesin
Çâkiçâk-i hasret olmuştur girîbanlar sana

Sen hırâm etsen gelir cûşa melekler şevkten
Yâ nasıl sabretsin insâf eyle insanlar sana

Hey ne sengin-dilsin ey kâfir ki te’sir eylemez
Âhlar, feryâdlar çâki girîbanlar sana

Âşikâne bir zemîn-i tâze gösterdin Ziyâ
Gıbta eylersen şâyandır sühandâlar sana