-Aruzun meltemiyle-
Uyu hâlâ seherinden göğe ağdıkça dilek
Uyu Mevlâ’ya kanatlandığı anlarda yürek
Bilebilsen ki gönüller bu ezanlarla uçar
Ulu dergâha dururdun yüreğin titreyerek
Nice eller ve gönüller yine Mevlâ’ya açık
Seherin penceresinden göze tüm dünya açık
Şu ezanlar sana sonsuz seferin çağrısıdır
Yürü ömrün bu mübarek seherinden yola çık
O ne gaflet ki uyarmaz yatağın darmadağın
Güneşin doğduğu yerden kanı akmakta dağın
Seni gökler çağırırken yere tutsak gibi sen
Uyu hâlâ ateşinden yanıyorken yatağın
Bu şiiri oyla
Henüz Oylanmamış
Henüz Oylanmamış
Bir yanıt yazın