Sulak Şiiri

Tutuşur bir damla su gamzesinde gecenin
Solar ayaydınlığı gecede gün tükenir
Bir gölgenin rahminde uyanır gölge cenin
Bir günün eteğinde binlerce dün tükenir

Durgun suyun alnını yaladıkça yalnızlık
Yazılmamış mektuplar ulaşır adresine
Susamış testilerin dudağındaki ıslık
Son sözü sıkıştırır sessizliğin sesine

Bir köy akşamı gibi damlayınca ansızın
Son özlemin eğilip içtiğin durgun suya
Düşünce hançerinden ödünç aldığın sızın
Beyninin burgacında yenik düşer uykuya

Çölleri tespihinin püskülüne koklatır
Bir bulut gölgesini namazgâh eden ermiş
Bilgeler bilgisini belgelere yoklatır
Akıl yöntem ararken yazgı uğrun gülermiş