Toynağı Yarık Atlar Şiiri

Bir hara ki, orada katırla at eşlenir;
Orda yıldırımların fitili ateşlenir…
*
Aykırı eserse yel karışır sapla saman
Karınca yollarında ateşten barikatlar
Köhne bir han gibiyse Samanyolu’nda zaman
Kişnemez süvarisi olmayan arık atlar

Ne zaman ki o atlar ya ölür ya taylaşır
Önlerinde tüm dikey engeller yataylaşır

Menzile erdirir mi akılsız aşksız ruhu
Tarîki bir sarığa düğümlü tarikatlar
Daha ne kadar taşır sırtındaki güruhu
Yuları demir âsâ nalları çarık atlar

Bir yol ki üzülenler bağlana üzen gide
Kantarma türküleri tutuşur üzengide

Bir yer ki deli bilge/ kıptî padişâhlana
Özene aygırlığa iğdiş ve buruk atlar
Kırıla gem azıda bir kırbaçla şahlana
Bileği prangalı toynağı yarık atlar

Alnında güneşlerle günü bekleyen atlar
Zamanın yay burcundan yaylanır güne atlar