Unutulanlar Şiiri

Nasırlandıkça yürekler “dil-i şeydâ”yı unuttuk
İhtiras sahralarında gömüp Leylâ’yı unuttuk

Nerde söküp de kalbini sevdiğine veren yiğit
Arastaya düşünce aşk kara sevdayı unuttuk

Savıyorken sinemizden bir hançerin darbesini
Ensemizde alev-alev yanan palayı unuttuk

Düşüncemiz mor dağların ardındaki sırrı çözdü
Yolumuzun üzerinde yatan belayı unuttuk

Vuslat içinde hasreti öylesine kanıksadık
Ki gurbette yurdumuzu yurtta sılayı unuttuk

Hoş gelmedi ne sözümüz ne yüzümüz yarenlere
Sözlerde sinsi riyayı yüzde cilâyı unuttuk

Unutulmaz hatıralar bırakmak için dünyada
Bizi bir an unutmayan yüce Mevlâ’yı unuttuk