Uyuyanlar Şiiri

Köprüler yerli yerinde akıp gitti sular
Bülbüller feryat ederken bağlar uyudular

Dünler zamanın selinde sürüklerken günü
Bürünüp de asırlara çağlar uyudular

Son yeşili kuruturken sam rüzgârı kırda
Yaslanıp omuz omuza dağlar uyudular

Şahin güvercin peşinde ceylan cansız yatar
Çakal izlerken avcıyı ağlar uyudular

Soylu bir ırka “kılıcım” diyen Hak din için
Ölüler cihat ederken sağlar uyudular

Soldu Hilâl’in çehresi silkindi Haç güne
Cihana inmeden akşam tuğlar uyudular