düştümü ağzın rahmine
kelimesi yalnızlığın
artık gebedir dilin söze
tutuşur kül altı bilgeliğe
bir alev ki dünden eski
bir çakım kekre dizeye
teli kopuk bir imgenin
ölüboşluğuna biriken sesin
sürükler peşi sıra sözünün
dinecekse eğer sızın
bil ki farkı yok yalnızlığının
yalnızca başka yalnızlıkların
Ek:
ve yine bil ki
yalnızlığını
yalnızlıkla yenebilirsin
Bu şiiri oyla
Henüz Oylanmamış
Henüz Oylanmamış
Bir yanıt yazın