Yolumda Cevr-i Devr Olalı Vâki Şiiri

Yolumda cevr-i devr olalı vâki
Başuma geldi çoh dürlü vekâyi

Günümde geldi korhulu tarayık
Gicemde irdi mihnetlü mevâki

Girümden ohlar irerdi nevâfid
Öñümde hoœ kılıclardı kavâti

Hevâ mahmûn-ıdı cânlara mümlik
Hamîm-idi sular amâre kâtı

Gehî ehvâl olurdı bañaayık
Gehî olca irerdi baña râdi

Taşum tolmış-ıdı araz-ı emrâz
Nite kim içüm esbâb-ı vecâyi

Velî çün şavk var-ıdı göñülde
Baña olmadı mâni bu mevâni

Nedür ol şavk sultân pây-bûsı
Ki oldur dîn ü dünyada menâfi

Çü sürdüm yüzümi şâh işigine
Degül rencüm bihamdi’llâhi Sâni

Hüœâvend-kâr-ı âlem Mîr Sülmân
Ki aña lâyık Süleymân olsa tâbi

Anuñ afvı-durur her ayba sâtir
Anuñ lutfı-durur her cürme şâfi

Sezâ-yı saltanat oldugına anuñ
Kılıcı hüccet ü bürhân-ı kâtı

Nedür ay u güneş ol arada kim
Anuñ râyı zıyâsı ola satı

Ola-y-dı müşterî cân-ıla hûrşîd
Ayagı tozına bulınsa bâyi

Anuñ sayi-ledür gün bigi rûşen
Şerayide ne var-ısa şevâri

Yana çün şem barka garbda hasm
Kılıcuñ şakda olarsu lâmi

Cemîi işlerüñ-durur garâyib
Kamusı sözlerüñ-durur bedâyi

Her adı nesh itdi aduñ nite kim
Bu Kur’ânla oldı nesh ayruh şerayi

Sikendersin ki seddi kılıcuñuñ
Olupdur fitne-i Yâcûc’a dâfi

Bulınmadı saña mânend bir şâh
Cihân bünyadını uralı Sâni

Dilüñden câri ervâha meşârib
Elüñden sari eşbâha menabi

Senuñ zikrüñdedür cümle mahâfil
Senüñ şükrüñdedür kamu mecâmi

Elüñdür halk rızkına mekâsim
Kapuñdur hâcet ehline masâni

Cemâlüñ vasfıdur dünyide vâzıh
Celâlün sîtidür âlemde şavi

Cem-i lutfa tabuñdur müsâid
Kamusı hayra fikrüñdür müsâri

Duâñ-ıla muazzamdur medâris
«enâñ-ıla mükerremdür cevâmi

Sen olduñ davet-i ehl-i maâbid
Senüñle himmet-i ehl-i savâmi

Süñüñe tumedür düşmen nite kim
Yılana kût olmışdur dafâdi

Celâlüñ nerdübânı-durur ol kim
Nühustîn-pâyesidür çarh-i sâbi

Nite ki İsfendiyâr ola nügûn-ser
Senüñle Rüstem olursa musâri

Başı olmış hasmuñuñ ser-sâm-ı sevdâ
Devâdur aña macûn-ı mekâmi