Yüzüñe nice diyem kim kamerdür
Kim andan şems dahı bir eserdür
Saçuñ anber beñüñdür dâne-i müşg
Lebüñ lal ü dişüñ silk-i güherdür
Kaşuñ yayından atılan ol ohdur
Ki aña cân u dîn ü dil siperdür
Kaşuñı akl beñzetmiş hilâle
Gör ol bârîk-bîn ne kej-nazardur
Gözüm görmek diler dâyim yüzüñi
Kamunuñ dilegi nûr-ı basardur
Irah senden yanarken şem bigi
Bu ne hûn-ı dil ü ne bîm-i serdür
Gözümdür feth-i bâb iden oduma
Bu ter-dâmen aceb deryâ-cigerdür
Gözüñ cânları ider sayd dâyim
Bu kanlu nîşe aña böyle hederdür
Nazar idüp cemâlüñ görmeyincek
Giceden gündüzüm târîk-terdür
Getür câmı ki irdi îd ü nev-ruz
Çiçekden yir yüzi pür-zîb ü ferdür
Çemen hem-şek-i tûtîdür ü lâle
Tezerv ü şâh-ı gül tâvus-ı perdür
Kelîm olup kelâma geldi bülbül
Ki karşusına anuñ nâr u şecerdür
Hevâdan her ne kim tagıla anber
Bulıtdan her ne kim irer dürerdür
Virelüm bâde-y-ile ömr dâdın
Bögün kim devr-i şâh-ı dâœ-gerdür
Emîr Sülmân e’azz’allahü nasra
Ki fazlı anuñ Alî adli Ömerdür
Sipâhına muîn izz-ile nusret
Livâsına karîn feth ü zaferdür
Süñüsi dâfi-i her zulm ü fitne
Kılıcı kâmi-i her-şûr u şerdür
Kemer baglamayan kullıgına anuñ
Nice kim ney veger Rüstem kem-erdür
Fütûhı dâsitânı uş görinür
Hadîsi İskenderüñ cümle semerdür
Görüp işitmege medh ü duâsın
Dime nergis benefşe kûr u kerdür
Anuñ şükrin diyen dillerde oldı
Sözüñ tanı ne resme kim şekerdür
İşigi kıble-i erbâb-ı devlet
Kapusı melce-i ehl-i hünerdür
Eline ebr nice diyeyim kim
Anuñ feyzı su bunuñ sîm ü zerdür
Dekâyık sırrınadur aklı mahzen
Hakâyık dürrine göñli makardur
Anuñ-çun sebze-durur adli bâgı
Ki şâhuñ kılıcı aña bahûrdur
Urınsa tâc hasmı girü hasdür
Horûs uş dûn egerçi tâc-verdür
Kılıcından adû cân kurtara mı
Ki boynı bu kılıca reh-güzerdür
«enâsı eflâk tûmârında merkûm
Medîhi levh üzere müstetardur
Kulına şeh bir at inâm itdi
Ne diyeyim ne zîba cânavardur
Yürise su-durur yügürse yildür
Velîkin berk şöyle kim hacerdür
Kazâ bigi irişür düşmene ol
Sanasın kim meger pey-i kaderdür
Bir cevap yazın