Daha dün!
Konuştuk uzun uzun.
Bana çocukluğumu anlattı.
Beni bu kadar bildiğini bilmiyordum.
Beni bu kadar sevdiğini de bilmiyordum.
Daha dün!
Gülümseyip, ”mevsimin kötü geçtiğini,
bir çok şeyin değiştiğini” söyledi.
Daha dün öğrendim
uzun kış gecelerinde neden uyumadığını
ve neden rüzgarın sesini sevdiğini.
Daha dün başlamıştık
biz olmaya.
Baba oğuldan öte…

Bu şiiri oyla Henüz Oylanmamış

"Daha Dün" için ilk yorumu siz yapın

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir