Boğulma Şiiri

Onunla eş bir kargıda sınanıyor göğsüm.
Altın bir arabada göğe çekilen ben değilim.
Ne de, kanatları var sanılan aşk.
Suya dönen kalbin acısı.
Yosunlu saç.
Yılanla eşleşen varlık.

Duygular, bir kapıdan geri döndüğünde gerçekleştirir ruhu.
Günah yok. Yanılmış bir kalp var.
Sular bir şey hatırlatmadığında.
Her renk kendi bahtıyla boğulacak.