Bu Kitabın Cenkleri Şiiri

Geceleyin orman, çalar borazan.
Uyanır asker, tüfengine sarılır.
Boşa gayreti! Üç beş Köstebek
namluları delmiştir.

***

Geceleyin orman, çalar borusun.
Toplaşır manga, hüda korusun.
Esirgeyip korumaz; sırtın döner.
Dönmekle, telef olup ihvan,
şöyle tasvir edelim:
Meydan ölü, zından yesir,
küpler altun doluşur.

Ekleyelim: Bakın’dı kaçarlara! ..
Savuşup cümlesi… ervahına yuf.
Ben de onlara şi’rile saldırıp
kafiye sapladım: bakıyetüssüyuf.

İşte Kirpiler
buna pek sevindiler.

***

Geceleyin orman, çalar kavalın.
Kaval ki şenliktir, Börtü Böceğe.
Eğleşip gelirler, Milli Cephe’ye
ve Sincap ve Baykuş ve Tilki Soyu.