Capçino Şiiri

-Uzaydaki Sevgiliye-

Dün akşam Merih’te seni bekledim yüztanem
Eridi gözlerim Samanyolu’nda
Kirpiklerime asıldıkça Mars uykuları
Bin göktaşı ağırlığında
Kuşkular düştü gönlüme

Dün akşam seni bekledim yüztanem
Üçbin ışık yılı ötelerden gelip
En güzel masasını ayırdım Venüs’ün
Dünyanın laciverdini serdim yollarına
En güzel lopalikoyu sipariş verdim

Dün akşam seni bekledim yüztanem
Henüz keşfedilmemiş yıldızlardan
Keşfe gelenler vardı da sevdamızı
Sen yoktun Capçino

Ah Capçino ah yüztanem
Gelmedin diye
Üzüntümden özümde bine bölündüm
Niye Capçino niye
Senin yüzünden yüztanem
Üç kez ışınlandım karanlığıma
Tam üç kez başkalarınca ölündüm
Sen şiir bilmezsin, sevmeyi de Capçino
Senin gözyaşın tuzsuz
Uzay ayazında dondu lopalikomuz
Senin yüreğin Jüpiter çeliği
Aşkınla açtın kalbime koca bir ozon deliği