Geleceye Seyahet Şiiri

Penceremi açdım sabaha:
gördüm insan keçib gedir
iller üstünden,
aylar üstünden.
Serhed direklerinden körpüler salınıb:
Denizler üstünden,
çaylar üstünden.
Zindan daşlarından yollar çekilib:
Kendler arasında
seherler arasında
Bu yollardan keçib gedir insanlar,
ağı da,
sarısı da,
qarası da.
Men de onların içindeyem,
siz de,
bugün inanılıp
sabah ümidli qelbimiz de.
Çağırdım: ey qardaşlar!
– Qardaş, – deye seslendi min bir ağız.
Danışdıq, danışdıq, danışdıq
tercümesiz, dilmancsız,
İnan bu sabaha
oğlum, qızım,
bacım, qardaşım. İnsan!
Atam,anam -İnsan!
yaşamaq olanın
inanmasan!