Sokma el heybesine, elin kalır içinde,
El unutmaz; ün ve kin elin kalır içinde…
Tarar zülfünü meltem vefasız sevgilinin;
Yâr gider, yâr kokusu yelin kalır içinde…
Açmayan her gelincik haclegâhıdır aşkın;
Nice murat almayan gelin kalır içinde…
Gönül sazı bir sadâ sarnıcıdır zamanın;
Bin türkü bir incecik telin kalır içinde…
Öyle bir çağlayan ki gözyaşı mazlumların;
Yerle gök bir damlacık selin kalır içinde…
Gül atma, gizli sevda ejderha kuyusudur;
Dikeni cana batar, gülün kalır içinde…
Kaç Kerem’in külünü süpürür şu Aslıhan?
Kaç Mecnun Leyla denen çölün kalır içinde…
Uzanır yüzükoyun sarışın sabah suya;
Ezilen esmer gece gölün kalır içinde…
Umut, harman yerinde gizlenir bir daneye;
Ömrünü yele verir, ölün kalır içinde…
Ey gönül, bir cümlede gizlenir bin-bir tuzak;
Dar bir kelâm edersin; dilin kalır içinde…
Henüz Oylanmamış
Bir yanıt yazın