Nokta Şiiri

Şu yola kırk senedir attım adım,
Daha hâlâ beni ben anlamadım.

Aklımın erdiği bir şey varsa,
Fikrim ebad-ı hayali yarsa

Cezr ü medlerle, ebedle ezele
Varmış olsam o reh-i lem-yezele.

Bana rehber olacak şule, adem,
Ademin şulesi hîçî der isem

Bunca varlık ki benim meşhudum
Nur-ı aşkınla bütün mescüdum.

Ve ademden edişim acze rücû,
Saçıyor pîşîme milyarla tulü.

Her tulû’un şeb-i bîdârından,
Şu fezaya-yı hafâ-bârından.

Yağıyor bunca serâir güneşi,
Yakıyor aczimi hayret ateşi.

Aczimin de buna aciz kalışı,
Der demez meselenin geldi başı:

Halleder noktayı aklen, hissen,
Bunu tekrar okuyup dikkat eden.

Tıp Fakültesi Hastanesi, Haydarpaşa
07.01.1337