Öbür Divan Şiiri

Dağınık saçları, hayatımızın
Durmadan sözü uzatıyor su,
Günler geceler ağaçlık yerler
Hepsi bu.

Günlerin gücüne giderken güneş
Koklayıp bıraktığın güllerden,
Ateş yakıyorsun, üşümek için
Eski dilde su, şimdilerde sen!

Karaya çekilmiş kayıklar kadar
Yıllardır geçmedim bugün buradan,
Tuttun sözünü, aferin fidan!
Kırılan gurur, ilk ve son bahar!

Yaprak dökmeyen ağaçlara güvenme
Buz tutmayan suya da öyle
Demiştim, diyorsun, İbrahim
Hava serinledi, artık gidelim.