Taşın kaldığı, o lahit!

Kaldım da kaldım; hay zaman!

Dedim; susmaktır… hünerdir!

Hün, dediydim… avazıma!

Avazıma avaz kaldım

Bu şiiri oyla Henüz Oylanmamış

"Kalkmak Üstüne Beş Ünlem" için ilk yorumu siz yapın

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir