Bineğimin suçunu hoş görebilir sevgim:
Yavaş gitti ben hızla uzaklaşırken senden.
Senin olduğun yerden niçin koşup gideyim?
Dönünceye dek koşu tutturmağa yok neden.
Ah. zavallı hayvanım ne özür bulur böyle.
Hızların en yamanı bana yavaş görünür;
Ben üzengi vururum rüzgâra binsem bile.
Kanatlanıp uçarım, başka her hız sürünür.
Aşık atamaz hiçbir at arzumla o zaman.
Çünkü arzu en güçlü aşktan doğan yaratı.
Kişner – külçe et değil – ateşli bir küheylân;
Aşka karşılık sevgi, hoş görür bitkin atı.
Senden uzaklaşırken kasden yavaş gitti ya,
Ben sana koşup onu bırakacağım yaya.
Bu şiiri oyla
Henüz Oylanmamış
Henüz Oylanmamış
Bir yanıt yazın