Cancağ’zım, otursaydık
kavun lezzetiyle!

Söz ki derindeydi,
eridi, hamur oldu;
işte onu lezzetiyle!

Epey sustum; sesimin
yorgun lezzetiyle!
(…)
Zeytin mi dedim? .. Dilim
siyaha çalar. Yeşilken
ağuydu söz. Onu çizdim,
hünerimle işledim.
(…)
Ben şimdi ağzıma
öp desem,
elim sevinir.

Bu şiiri oyla Henüz Oylanmamış

"Zeytin" için ilk yorumu siz yapın

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir