Işkun Yolında Anun-ıçun Virmişem Hayât Şiiri

Işkuñ yolında anuñ-ıçun virmişem hayât
Kim hwîşten-perestlik elinden bulam necât

Bagdâd u Mısrı añma temâşâ beni eyle kim
Her kirpügüm ucından ahar Nîl-ile Furât

Lalüñden eydeyim dir-idüm bir dakîka lîk
Vehme dahı bilinmedi lutfından ol sıfât

Reyhân saçuñ ne fitneler eyler diye-y-idüm
Ger itmeye-y-di aklumı hayrân bu müşkilât

Didüm ki kıymaya baña gözüñ göñül didi
Devr-i kamerde kim bulısar fitneden necât

Yoluñda can n’olur virürler-ise bahâ
Degmez ayaguñuñ tozına cümle kâynât

Niçe kim Ahmedî lebüñi zikre getürür
Îsî bigi deminden ölüye virür hayât