Meger Zülfüne İrdi Subh-dem Bâd Şiiri

Meger zülfüñe irdi subh-dem bâd
Ki kıldı yir yüzini rahmet-âbâd

Lebüne g‹ncai benzer didiler
Anuñ-çun böyle handân-durur şâd

Yüzüñ odından âyîne erimez
Aceb mi sath-rû oldı-sa pûlâd

Lebüñ şavkına ne gam cân virürsem
N’ola Şîrîn yolında ölse Ferhâd

Diler ne cân koya vü ne dil ü dîn
Gözüñ bu fitneye kim urdı bünyâd

Yoluñda çünki ömrüm yile vardı
Ne assı itdügüm ney bigi feryâd

Gözüñ vasfında işiden Ahmedînüñ
Sözin dir kim zihî câœû-yı üstâd